W roku 1952 w Hanowerze zaprezentowano pierwszą kurtynę optyczną bezpieczeństwa, a jej twórcą był Erwin Sick. W tamtych czasach działanie tego rodzaju zabezpieczeń różniła się znacznie od tych spotykanych dzisiaj. Nowocześniejsza technologia to gwarancja pełnego bezpieczeństwa i niezawodności.
Czym są kurtyny optyczne?
Kurtyny optyczne stosowane są obecnie w nowoczesnych zakładach produkcyjnych. Jest to nic innego jak zestaw umieszczonych w pewnej odległości naprzeciw siebie specjalnych nadajników, które wysyłają wiązki promieniowania podczerwieni oraz ich odbiorników.
Najczęściej para nadajnik-odbiornik umieszczone są w sposób równoległy wobec siebie, co tworzy tzw. kurtynę. Jakiekolwiek przekroczenie jej powoduje przecięcie wiązki światła co skutkuje wywołaniem odpowiedniej reakcji. Przykładem może być wszczęcie alarmu, czy natychmiastowe wyłączenie urządzenia. Kurtyny optyczne to złożone rozwiązania technologiczne, które wyróżniają się niezwykłą czułością, wystarczy bowiem przekroczyć ją niewielkim przedmiotem bądź też dłonią lub stopą.
Różne sposoby wykorzystania kurtyn optycznych
Kurtyny optyczne bezpieczeństwa znajdują różnorodne zastosowanie i mogą spełniać wiele użytecznych funkcji.
Muting – wykorzystywany przy zautomatyzowanym transporcie materiałów pomiędzy strefami, kiedy to niezbędne jest tymczasowe zawieszenie działania uchodzenia ochronnego. Kurtyna optyczna, przez którą przemieszcza się dany obiekt, pomimo tego, że narusza strefę detekcji, pozwala na dalszą pracę maszyny. Funkcja mutingu potrzebuje co najmniej dwa niezależne od siebie sygnały, które najczęściej pochodząc z czujników umieszczonych bezpośrednio przy urządzeniu ochronnym, wykrywającym przemieszczający się obiekt.
Kaskada – niezwykle często wynika z obliczeń tzw. odległości bezpiecznej, że urządzenie gwarantujące bezpieczeństwo powinno być zamontowane w znacznie dalszej odległości od miejsca niebezpiecznego. Powstaje wówczas obszar pomiędzy urządzeniem, a kurtyną optyczną, w której może znaleźć się człowiek lub przedmiot, nie będąc wykrytym. Wzrasta wówczas ryzyko, że maszyna zostanie uruchomiona pomimo obecności obiektu. W celu znacznego uproszczenia całej instalacji stosuje się tzw. kaskadę, która polega na wprowadzeniu sygnału z jednego urządzenia na kolejne. Jest to zazwyczaj maksymalnie do trzech urządzeń. Do głównej szafy sterowniczej podłącza się tylko jedno z urządzeń, co pozwala zaoszczędzić miejsca wejść w modułach bezpieczeństwa.
Redukcja rozdzielczości – rozdzielczość stanowi o średnicy obiektu, który z całą pewnością zostanie wykryty. Oznacza to, że im mniejsza rozdzielczość, tym mniejsze przedmioty będą wykrywane, co daje możliwość instalacji bliżej obszaru uznanego jako niebezpieczny. Dodatkowo funkcja dynamicznej rozdzielności, umożliwia przysłonięcie jednej lub nawet dwóch wiązek. Jednocześnie należy pamiętać o tym, aby odległość pomiędzy obiektami zapewniała przejście chociaż pojedynczego promienia światła przez kurtynę.
Maskowanie, czyli blanking – jeśli chodzi o urządzenia AOPD (aktywnych optoelektronicznych urządzeń ochronnych) zdolność detekcji przez kurtynę optyczną można ustawić w ten sposób, aby obecność jednego lub kilku obiektów w ściśle określonym obszarze pola chronionego nie skutkowała włączeniem funkcji bezpieczeństwa. Maskowanie służy do przeprowadzenia pewnych obiektów przez pole ochronne. Maskowanie może mieć charakter stały, oznacza to, że ma zdefiniowaną lokalizację i wielkość. Natomiast maskowanie ruchome wyróżnia się jedynie stałą wielkością obszaru, nie dotyczy to jednak lokalizacji