Beton komórkowy jest obecnie bardzo chętnie wybieranym materiałem budowlanym. Inwestorzy i projektanci cenią sobie jego stosunkowo niską cenę, łatwość obróbki oraz nieznaczny współczynnik przenikania ciepła. Dokonując jego wyboru, niejednokrotnie pomijają jednak konieczność doboru odpowiedniej spoiny, która jest równie ważnym elementem całej konstrukcji ściany co sam beton komórkowy. Jaką zatem wybrać spoinę oraz czym różni się zaprawa klejąca od zaprawy tradycyjnej?
Zaprawa klejąca a tradycyjna
Podczas murowania ścian z betonu wykorzystuje się najczęściej zaprawę tradycyjną (cementową lub cementowo-wapienną) lub tzw. klej do betonu komórkowego. Obie spoiny różnią się między sobą sposobem przygotowania, metodą nakładania, grubością warstw, zużyciem oraz właściwościami gotowej ściany.
Murowanie na klej – przygotowanie zaprawy i grubość nakładanej spoiny
Cienkowarstwowa zaprawa klejowa jest bardzo prosta do przygotowania. Wymaga jedynie zmieszania gotowej suchej masy z wodą za pomocą mieszadła w ilości wskazanej przez producenta. Stanowi to znaczne ułatwienie w stosunku do procesu przygotowywania tradycyjnej zaprawy, która to często wymaga użycia betoniarki oraz samodzielnego mieszania potrzebnych składników, czyli piasku, cementu, wapna hydratyzowanego i wody.
Jeśli chodzi o grubość nakładanej spoiny, to zaprawa tradycyjna wymaga użycia warstwy o grubości od 8 do 15 mm, a zaprawa klejąca od 0,5 do 3 mm. W efekcie murowanie na klej jest nie tylko szybsze, ale wpływa również na ograniczenie zużycia materiału. To z kolei przekłada się bezpośrednio na zmniejszenie kosztów realizacji inwestycji.
Cienkowarstwowa zaprawa klejowa a parametry termoizolacyjne ściany
Beton komórkowy posiada doskonałe właściwości termoizolacyjne (przykładowo dla bloczków 350 0,075 W(m·K), a dla bloczków 600 0,16 W(m·K)). Należy jednak pamiętać, iż całkowita zdolność zatrzymywania ciepła przez ścianę uwarunkowana jest również rodzajem i grubością spoiny.
Specjaliści szacują, iż tradycyjna zaprawa o grubości 12 mm łącząca bloczki betonowe o grubości 36,5 cm generuje straty ciepła przez nieocieploną ścianę na poziomie 25%. Z kolei 1 mm spoina wykonana z kleju przy takiej samej grubości bloczka i braku ocieplenia skutkuje stratami ciepła o wartości zaledwie 4%.
Klej do betonu komórkowego a wytrzymałość ściany
Bardzo ważnym parametrem, który trzeba uwzględnić już na etapie sporządzania projektu, jest nośność przyszłych ścian. Co ciekawe, wpływa na nią w sposób istotny rodzaj oraz grubość zastosowanej spoiny. Wynika to faktu, iż materiał łączący poszczególne bloczki betonowe jest najsłabszym elementem całej konstrukcji i decyduje o jej wytrzymałości.
Najlepsze parametry wytrzymałościowe posiadają ściany ze spoiną wykonaną z cienkowarstwowej zaprawy klejowej. Zostało to udokumentowane w polskiej oraz europejskiej normie PN-EN 1996-3 Eurokod 6 Część 3.
Murowanie na klej, czyli ekonomiczna budowa
Murowanie na klej jest aktualnie najbardziej ekonomicznym sposobem wznoszenia rozmaitych budynków. W porównaniu do tradycyjnej zaprawy murarskiej zaprawa klejowa jest znacznie tańsza. Wynika to głównie z jej mniejszego zużycia w przeliczeniu na metr kwadratowy ściany oraz niższych kosztów jej przygotowania bezpośrednio na placu budowy (np. brak konieczności wynajmu specjalistycznego sprzętu).
Zaprawy klejące powoli zaczynają wypierać z rynku zaprawy tradycyjne i stają się powszechnie wykorzystywanym materiałem na każdym placu budowy. Sprawdzają się zwłaszcza w przypadku wznoszenia budynków przy użyciu betonu komórkowego.
